بسم رب المهدی

آیت‌الله العظمی مجتبی تهرانی(رحمه الله):

روایات مختلفی در این باب داریم که وقتی انسان در گرفتاری قرار می‏گیرد، چه ذکری بگوید لذا اگر خداوند را به نام «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ» بخوانی،‌ شدّت و سختی‏ات بر طرف می‌شود.

«رُوِی عن اباالحسن الرضا(علیه‏السلام)  قال:

رَأَیْتُ أَبِی علیه‏السلام فِی الْمَ نَامِ فَقَالَ یَا بُنَیَّ إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ».

در روایتی از امام هشتم علیه‏السلام منقول است که حضرت فرمودند:

من در خواب پدر بزرگوارم یعنی موسی ‏بن‏ جعفر علیه‏ السلام را دیدم؛ «رَأَیْتُ أَبِی(علیه السلام) فِی الْمَنَامِ فَقَالَ»، پدرم فرمود:

«یَا بُنَیَّ»؛ ای فرزند من، «إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ»؛ آنگاه که در شدّت و سختی قرار گرفتی، «فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ»، زیاد این ذکر را بگو :

«یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ». بعد حضرت می‏فرماید:

«وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛ امام هشتم علیه‏ السلام  به قول ما، دفع دخل مقدّر می‏کند که نگویی: آقا خواب دیده. حضرت می‏فرماید:

آنچه را که ما در خواب می‏بینیم مثل آن چیزی است که در بیداری می‏بینیم.

تعبیر عجیبی است. «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛ یعنی شبهه ای در آن نیست. ما روایات مختلفی در این باب داریم که وقتی انسان در گرفتاری قرار می‏گیرد، چه ذکری بگوید. ‌یکی از آن‏ها

همین ذکر است.حتّی حضرت برای این ذکر سقف هم نمی‏گذارد که چه تعدادی بگو. بلکه می‏فرماید:

خطاب به خداوند زیاد بگو: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ».

یعنی اگر خدا را به این نام بخوانی،‌ شدّت و سختی‏ات بر طرف می‏شود. در روایت دیگری از امیر المؤمنین علیه‏السلام منقول است که حضرت فرمودند:

در  شدّت و سختی بگو: «لا حَولَ و لا قُوّة إلّا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیم».

چه بسا به قول ما در این دو روایت، یک جنبه‏ های ذوقی هم باشد که چون یکی از القاب امام هشتم رئوف است، پدر بزرگوارش به پسرش

سفارش می‏کندکه وقتی در شدّت گرفتار شدی، ذکر «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ» را بگو. لذا چون یکی از القاب امام هشتم رئوف است، «یَا رَئُوفُ» را بر  «یَا رَحِیمُ»، مقدّم می دارد و می‏فرماید

موجب گشایش در کارهایتان می‏شود.