92/4/24
2:4 ع
بسم رب المهدی
مىشنیدیم و باور نمىکردیم، ولی...
مىشنیدیم و باور نمىکردیم، لذا به یکى از معاصرین ما گفته بودند:
در زمان ما در یک شب هفتاد نفر در قنوت نماز وتر دعاى ابوحمزه میخواندند. ایشان بلند شده بود و خود در یکى از شبهاى ماه رمضان اِحصا(شماره) کرده بود و دیده بود در حرم حضرت امیر ـعلیهالسّلامـ و رواق و اطراف حرم، پنجاه نفر در قنوت وتر مشغول دعاى ابوحمزه هستند.
استاد ما (آیت اللّه شیخ محمّد حسین اصفهانى ـرحمه اللّهـ) در ماه رمضان در هر شب صد رکعت و در هر رکعت 10 مرتبه سورهى توحید مىخواند.
از شاگردهاى آقا سیّد مرتضى کشمیرى ـرحمه اللّهـ نقل شده است که ایشان در عبادت کم نظیر بود و دو ساعت بعد از مغرب افطار مى کرد.
این مطلب به یقین ثابت است و خیلىها نیز نقل کردهاند که اگر از حال انسان معلوم شود که مىخواهد نماز شب بخواند، بیدارش مىکنند، بدون احتیاج به دعاها و آیات معهوده و این بیدار کردن به طرق مختلف است، یا در مىزنند و یا صدایى مىآید و یا او را به نام صدا مىزنند و....
شب بیست و سوم ماه رمضان شب قدر است
بسیارى از بزرگان شبهاى ماه رمضان را بیدار میماندند و نمىخوابیدند، هر چند نزد ما تقریباً واضح است که شب بیست و سوّم ماه رمضان، شب قدر است. ولى اوّل ماه باید قدرى دقّت شود که اوّل ماه دقیقاً تشخیص داده شود.
مرحوم آقاى طباطبایى (علاّمه سیّد محمّد حسین طباطبایى ـرحمهاللّهـ ) هم همینطور بود و شبهاى ماه رمضان بیدار بود و مىفرمود:
«یک وقت در روز این قدر خوابیده بودیم، کار به این جا رسید که وقتى بیدار شدیم، با استعجال وضویى براى ظهر و عصر گرفتیم و ظهرَیْن( نماز ظهر و عصر) را با وضو در آخر وقتش اداء خواندیم!»
در کربلا هم بودهاند کسانى که شبهاى رمضان نمىخوابیدند، حتى از بعضىها نقل مىکردند که گعده (جلسهى گفتوگو و شب نشینى) مىگرفتند و صحبت مىکردند تا خوابشان نبرد.
لذّت طعام را صائمین مىدانند
در روایت است که:
«لِلصّائِمِ فَرْحَتانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطارِهِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ رَبِّهِ»
روزهدار دو خوشحالى دارد: یکى هنگام افطار، و دیگرى هنگام دیدار پروردگار.(1) البتّه این در صورتى است که در فطور و سحرى، نخوردن در روز را تدارک نکند.
دوازده روز از رمضان گذشته بود، روزهدارى در مسجد کوفه مىگفت: تا به حال گرسنه نشدهام، صوم هم براى او جوعآور نیست! با این که بعضى طالب چلومرغ و غذاهاى لذیذند.
دربارهى مقدار خوردن در روایات آمده است که وقتى که گرسنه شدى، بخور: «إِذا جُعْتَ فَکُلْ.»(2) اگر انسان گرسنه باشد، نان خالى هم براى او لذیذ است، لذّت طعام را صائمین مىدانند.
1- کافى، ج 4، ص 65
2- فقه الرضا، ص 340
علاّمه طباطبایى و احیاى شبهاى رمضان
آقاى طباطبایى ـرحمهاللّهـ تمام لیالى ماه رمضان را احیا مىکردند صیفا و شتاءً. ایشان مىفرمودند: از زمانى که در تبریز بودیم ـظاهراً آنجا کوتاهى شب بیشتر از جاهاى دیگر است(به حسب فصول)ـ هم چنین مىفرمودند:
در نجف یک مرتبه، روز بیدار شدیم و فقط توانستیم با عجله ظهرَین( نماز ظهر و عصر) را بخوانیم.